نگاهی به بازی Donkey Kong: Bananza

بازی Donkey Kong Bananza مدت‌هاست که مورد بحث قرار گرفته است و بسیاری در مورد آن صحبت کرده‌اند که این بازی چه چیزی نیست. این بازی نه یک Mario جدید است و نه آنچه که انتظار داشتیم شروع‌کننده دوران Switch 2 باشد. پس از تجربه کامل این بازی، می‌توانم بگویم که این بحث همچنان ادامه خواهد داشت. اما در این مقاله با نگاهی به بازی Donkey Kong: Bananza بیشتر در عمق و فلسفه این گیم فرو می‌رویم.

سبک: پلتفرمر

پلتفرم: Nintendo Switch 2

با تکاف مگ همراه باشید

کیفیت بالا، اما کاستی‌هایی که قابل چشم‌ پوشی نیستند

بدون شک، هر بازی پلتفرمر نخست‌ شرکت نینتندو از یک سطح کیفیت پایه‌ای برخوردار است. و این موضوع در Bananza نیز به وضوح مشهود است. این بازی رنگارنگ و پرتحرک است. در آن خلاقیت زیادی نه تنها در تم‌های مختلف هر لایه و دنیای پرجزئیات آن، بلکه در چگونگی استفاده از هر لایه تا حداکثر پتانسیل خود به چشم می‌خورد. هنگامی که به شکستن سنگ‌ها، یخ‌ها یا توت‌فرنگی‌های غول‌پیکر می‌پردازید، حس خوشحالی به شما دست می‌دهد.

اما یک نقطه ضعف اجتناب‌ناپذیر وجود دارد: حس این که این بازی می‌توانست فوق‌العاده باشد، اما نیست. طبیعت پرتحرک پلتفرمینگ در این بازی گاهی به مانع تبدیل می‌شود و انیمیشن دویدن Donkey Kong که به شکل کارتون طراحی شده، گاهی باعث مشکلاتی می‌شود که هیچ تقصیری از طرف شما نیست. خلاقیت بی‌پایان در نهایت به دکوراسیون ظاهری تبدیل می‌شود که به راحتی به الگوهایی تکراری تبدیل می‌شود.

انتظارات سنگین از Donkey Kong Bananza

احساس عجیبی است که در مورد بازی‌ای بنویسم که واقعاً از آن لذت بردم و بسیاری از کارها را به خوبی انجام دادم. با این حال این نقد به سمت منفی سوق پیدا کرده است. “Donkey Kong Bananza” شاهکار نیست. این بازی دنباله‌ای برای Super Mario Odyssey است، عنوانی که به شدت در درخشش قرار دارد و بهترین افتخاری که برای بازی سال گذشته، Astro Bot، داده شد، این بود که آن را بهترین پلتفرمر از زمان Odyssey دانستند.

قدرت‌های ویژه و استفاده تاکتیکی از آن‌ها

Donkey Kong کارهای زیادی به خوبی انجام می‌دهد. با مجموعه‌ای از قدرت‌های ویژه که می‌توان آن‌ها را آزاد کرد، این بازی از ابزارهایی که به خود می‌دهد استفاده زیادی می‌کند. اولین قدرت فقط شما را قوی‌تر می‌کند، اما دیگری که سرعت شما را افزایش می‌دهد به سکوی‌های شکننده متصل است که برای رسیدن به مناطق جدید نیازمند سرعت است. یکی از قدرت‌ها که به شما امکان پرواز می‌دهد، محدود به شناور شدن است، به این معنا که باید از آن به طور تاکتیکی استفاده کنید.

استفاده دقیق از این قدرت‌ها باعث می‌شود که بازی احساس بسیار کنترل‌شده‌ای داشته باشد. هر سطح، چه از چالش‌های فرعی باشد که می‌توانید در آن‌ها حل معما کنید و چه دنیای اصلی، همه با یک حس خاص از نحوه حرکت شما در آن طراحی شده‌اند. در برخی مواقع، همه چیز به طور هماهنگ با هم در می‌آید و این باعث خلق یک تجربه پلتفرمینگ بی‌نقص می‌شود. در دیگر مواقع، این حس وجود دارد که شما بازی را به اشتباه بازی می‌کنید چون اساساً ایده‌های بازی را دست‌کم می‌گیرید.

داستان Donkey Kong و اهمیت آن در تجربه بازی

مقایسه با Astro Bot و Super Mario Odyssey دوباره قابل ذکر است. در آخرین مرحله Astro Bot، بازی یک قدرت جدید به شما معرفی می‌کند. در طول بازی، ایده‌های جدید به صورت مداوم اضافه می‌شوند و هر بار که این اتفاق می‌افتد، شما شگفت‌زده می‌شوید که این ایده‌ها از کجا می‌آیند. در Donkey Kong Bananza، وقتی قدرت‌های جدید در مراحل بعدی بازی ظاهر می‌شوند، بیشتر حس می‌کنید که “این‌ها باید زودتر آمده بودند، این‌ها می‌توانستند همه چیز را بهتر کنند”.

همچنین من با داستان بازی کمی گیج هستم. وقتی که Donkey Kong به درون زمین فرو می‌رود، هیچ توضیحی داده نمی‌شود که چرا هر سطح دارای زمین‌شناسی متفاوت است، چرا آسمان بالای سرشان قرار دارد یا این که چگونه این مراحل به هم متصل می‌شوند. از یک طرف، بازی یک پلتفرمر است که Crash Bandicoot هم در جنگل است و هم در فضا، چون این برای سرگرمی جذاب است. از طرف دیگر، بازی اهمیت زیادی به داستان خود می‌دهد.

نتیجه‌گیری: یک بازی خوب، اما نه Super Mario Odyssey

راه‌های زیادی برای توصیف Donkey Kong Bananza وجود دارد. این یک بازی فوق‌العاده است. سرگرم‌کننده و مناسب خانواده است. اگر بخواهید می‌توانید ساعت‌ها پای آن میخکوب شوید. این یک بازی بسیار لذت‌بخش است. اما در نهایت، همانطور که شروع کردیم، این بازی Super Mario Odyssey نیست.

Donkey Kong Bananza یک پلتفرمر فوق‌العاده با ایده‌های زیادی است که درون بشکه‌های خود پنهان کرده. اما به دلیل احتیاط در اجرای ایده‌ها، به آن کمالی که به دنبالش است نمی‌رسد. هنوز هم یک تجربه عالی برای طرفداران نینتندو است. اما فکر نمی‌کنم سایه‌اش آن‌طور که Super Mario Odyssey بر کنسول اولیه افتاد، بر Switch 2 بیافتد. این یک بازی ویدیویی خوب و صادقانه است و گاهی اوقات همین کافی است.