Silent Hill 2 از نظر داستان یکی از پیچیده‌ترین و تأثیرگذارترین بازی‌های ترسناک است. داستان جیمز ساندرلند که به دنبال همسرش مری به شهر سایلنت هیل می‌آید، با مسائل روان‌شناختی و معماهای فراوانی همراه است. بازسازی این اثر، هیچ تغییری در داستان اصلی ایجاد نکرده و همچنان همان پیچیدگی‌ها و عمق روانی را حفظ کرده است.

شخصیت‌های بازی مانند جیمز، مری و ماریا نیز به خوبی بازسازی شده‌اند و حتی با بازبینی‌هایی در طراحی ظاهری آن‌ها، حس نزدیک‌تری به شخصیت‌های انسانی امروزی دارند. نکته قابل توجه این است که با استفاده از تکنولوژی موشن کپچر، بازیگران این شخصیت‌ها موفق شده‌اند احساسات عمیق‌تری را به نمایش بگذارند. این ارتقاء در شخصیت‌پردازی به خوبی توانسته ارتباط بازیکن با داستان را افزایش دهد، اما همچنان تعادل میان نوستالژی و تکنولوژی‌های مدرن حفظ شده است.

در بازسازی سایلنت هیل 2 ، یکی از جنبه‌های کلیدی که باید مورد توجه قرار گیرد، گیم‌پلی و مکانیک‌های بازی است. بازی اصلی دارای کنترل‌های نسبتاً سخت و دشواری بود که بخشی از جذابیت و ترس بازی را تشکیل می‌داد. در نسخه بازسازی، تغییراتی در کنترل‌ها و دوربین ایجاد شده تا بازی تجربه‌ای روان‌تر و لذت‌بخش‌تر ارائه دهد. استفاده از دوربین پویا به جای دوربین‌های ثابت بازی اصلی، به بازیکن این امکان را می‌دهد که بهتر به محیط تسلط داشته باشد و کنترل بیشتری روی شخصیت اصلی داشته باشد.

با این حال، برخی از طرفداران قدیمی ممکن است حس کنند که این تغییرات بخشی از اصالت تجربه بازی را از بین برده است؛ زیرا کنترل‌های محدود بازی اصلی به نوعی نمادی از درماندگی و استرس در برابر تهدیدهای محیطی بودند؛ اما از سوی دیگر، بهبودهای جدید برای بازیکنان مدرن که به کنترل‌های روان‌تر عادت کرده‌اند، ضروری به نظر می‌رسد.

یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های Silent Hill 2، موسیقی متن فوق‌العاده آن است که توسط آکیرا یامائوکا ساخته شده است. این موسیقی با ترکیب آهنگ‌های ملانکولیک و ترسناک به شکل بی‌نظیری توانسته بود فضای دلهره‌آور بازی را تقویت کند. خوشبختانه در بازسازی، این بخش دست نخورده باقی مانده و آهنگ‌های اصلی به همان شکل در بازی حضور دارند.

همچنین صداگذاری شخصیت‌ها به طور کامل بازبینی و بازسازی شده است. با اینکه بسیاری از طرفداران از صدای شخصیت‌های اصلی در نسخه اولیه خاطرات خوبی دارند، تیم بازسازی موفق شده است تا با صداگذاری‌های جدید، احساسات عمیق‌تر و طبیعی‌تری را به بازی بیاورد. افکت‌های صوتی محیطی نیز بهبود یافته‌اند و تجربه بازی را ترسناک‌تر از قبل کرده‌اند. صدای گام‌های جیمز بر روی آسفالت خیس خیابان‌های سایلنت هیل یا صدای خش‌خش درختان و باد در مه، همچنان لرزه به تن بازیکنان می‌اندازد.

اگرچه بازسازی سایلنت هیل 2 تلاش کرده است تا به نسخه اصلی وفادار بماند، اما تغییرات و بهبودهایی که به گیم‌پلی و گرافیک بازی اضافه شده‌اند، برخی از تفاوت‌ها را نیز به همراه داشته است. استفاده از موتور بازی‌سازی جدید، باعث شده است که محیط‌ها به مراتب واقع‌گرایانه‌تر و جزئی‌تر شوند. این تفاوت‌ها می‌توانند برای برخی بازیکنان جدید جذاب باشند، اما شاید طرفداران قدیمی که به سبک هنری و طراحی بصری خاص نسخه اصلی عادت کرده‌اند، از این تغییرات استقبال نکنند.

از سوی دیگر، یکی از نکات مثبت بازسازی این است که توانسته تجربه‌ای بهینه و بدون مشکلات فنی جدی ارائه دهد. نسخه اصلی Silent Hill 2 در زمان خود با مشکلات فنی کوچکی همراه بود که با توجه به محدودیت‌های سخت‌افزاری آن زمان قابل توجیه بود؛ اما بازسازی این بازی به لطف تکنولوژی‌های جدید به‌طور کلی از این مشکلات رها شده است و تجربه‌ای روان و بدون افت فریم را ارائه می‌دهد.