درآمد زایی از کدام در ایران راحت تر است؟ eFootball یا FC

بررسی درآمدزایی FC در ایران

بازی EA Sports FC (جانشین سری فیفا) در ایران یکی از پرطرفدارترین بازی های ورزشی است و جامعه‌ای بزرگ از گیمرهای حرفه‌ای و علاقه‌مندان دارد. محبوبیت گسترده این بازی به ویژه در بخش Ultimate Team و رقابت‌های آنلاین، باعث شده مسیرهای متنوعی برای درآمدزایی ایجاد شود؛ از جمله حضور در تورنمنت‌های داخلی و بین‌المللی (که معمولا جوایز نقدی دارند)، استریم و تولید محتوا در پلتفرم‌هایی مثل آپارات گیم یا یوتیوب، فروش سکه و اکانت، و حتی جذب اسپانسر از برندهای ایرانی که به دنبال تبلیغ در حوزه گیمینگ هستند.

علاوه بر این، به دلیل شناخت جهانی و بازار وسیع‌تر FC نسبت به eFootball، مسیر ورود به رقابت‌های بین‌المللی و دیده‌شدن برای گیمرهای ایرانی ساده‌تر است. با وجود مشکلاتی مثل تحریم‌ها و دشواری انتقال درآمد ارزی، تجربه بسیاری از بازیکنان نشان داده که با سرمایه‌گذاری روی تجهیزات مناسب، مهارت فنی، و تولید محتوای خلاق، FC در شرایط فعلی ایران گزینه‌ای جذاب‌تر و پایدارتر برای درآمدزایی نسبت به دیگر بازی‌های فوتبال الکترونیکی به شمار می‌آید.

گیمرها و استریمرهایی که روی FC تمرکز می‌کنند معمولاً ترکیبی از منابع درآمدی را دنبال می‌کنند. جوایز مسابقات داخلی/منطقه‌ای، درآمد از استریم (دونیت/اشتراک/تبلیغات)، و قراردادهای اسپانسرشیپ یا همکاری با برندها از مهمترین آنهاست. با این حال شفافیت در مورد مقادیر دقیقِ دریافتی استریمرها و پروپلیرهای ایرانی کم است.

بررسی درآمدزایی eFootball در ایران

در مورد eFootball (PES سابق) باید گفت این بازی به دلیل مدل رایگان (Free-to-Play) و دسترسی آسان، در ایران جامعه‌ی بازیکنان بزرگی دارد و به‌ویژه روی کنسول و موبایل محبوبیت قابل توجهی پیدا کرده است. با این حال، برخلاف FC که ساختار رقابتی جهانی و جوایز چندمیلیون دلاری دارد، eFootball از منظر تورنمنت‌های رسمی و جایزه‌های نقدی در سطح بین‌المللی بسیار محدودتر است؛ تنها برخی لیگ‌ها و مسابقات رسمی کونامی (مانند eFootball Championship Pro) برای بازیکنان حرفه‌ای مبالغی را به عنوان جایزه در نظر می‌گیرند که در مقیاس ده‌ها هزار دلار بوده و به‌مراتب کمتر از FC است.

در ایران نیز بخش عمده‌ی درآمدزایی از eFootball بیشتر از طریق استریم، ساخت محتوای آموزشی یا سرگرمی در پلتفرم‌هایی مثل آپارات و یوتیوب، و برگزاری تورنمنت‌های محلی یا اسپانسری امکان‌پذیر است. محدودیت تحریم‌ها و نبود مسیر مستقیم برای برداشت درآمد دلاری نیز باعث شده گیمرهای ایرانی فعال در eFootball بیش از هر چیز روی جامعه‌ی داخلی، اسپانسرهای محلی، و مخاطب‌سازی در شبکه‌های اجتماعی حساب باز کنند. به همین دلیل، هرچند محبوبیت eFootball در ایران بالا و هزینه ورود آن نسبت به FC کمتر است، اما از نظر «درآمد بالقوه‌ی حرفه‌ای» همچنان جایگاه پایین‌تری نسبت به FC دارد و بیشتر مناسب کسانی است که می‌خواهند با کمترین هزینه وارد تولید محتوا یا رقابت‌های محلی شوند.

مقایسه eFootball و FC از منظر درآمدزایی

از نظر درآمدزایی، مقایسه‌ی FC و eFootball نشان می‌دهد که FC به دلیل ساختار رقابتی حرفه‌ای‌تر، جوایز نقدی بسیار بزرگ‌تر (تا سقف میلیون دلاری در مسابقات جهانی)، و حضور گسترده‌تر در صحنه‌ی استریم و اسپانسری، فرصت‌های بیشتری برای گیمرهایی که قصد فعالیت حرفه‌ای و بین‌المللی دارند فراهم می‌کند؛ در مقابل، eFootball هرچند به خاطر رایگان بودن و جامعه‌ی کاربری وسیع در ایران نقطه‌ی شروع ساده‌تری دارد و می‌تواند بستر مناسبی برای استریم و جذب مخاطب داخلی باشد، اما محدودیت در جایزه‌های جهانی و نبود لیگ‌های درآمدزای گسترده باعث می‌شود سقف درآمدی آن به‌مراتب پایین‌تر از FC باشد. بنابراین برای گیمر ایرانی که به دنبال حداکثرسازی درآمد از طریق مسابقات، اسپانسر و حضور جهانی است، FC گزینه‌ی جدی‌تر محسوب می‌شود، در حالی‌که eFootball بیشتر برای ورود کم‌هزینه، سرگرمی و درآمدهای خرد از استریم یا تورنمنت‌های محلی مناسب‌تر است.